CBD voor vulvodynie en endometriose

Wat zijn de oorzaken van vulvodynie?

De oorzaken van vulvodynie zijn nog niet duidelijk. Sommigen beweren dat het kan worden veroorzaakt door schade aan de zenuwen in het vulva-gebied, anderen denken dat het te wijten is aan een chronische ontsteking of een hormonaal probleem, en weer anderen denken aan een combinatie van zowel fysieke als psychologische factoren.

Een van de belangrijkste problemen bij het beheer van deze ziekte is devertraging in de diagnose, wat te wijten is aan de geringe investeringen in onderzoek en de beperkte opleiding van gespecialiseerd medisch personeel.

Aan de basis lijkt er een sociaal-cultureel probleem te liggen, namelijk het idee dat bekkenpijn bij vrouwen iets normaals is en vooral als het zich tijdens een seksuele relatie voordoet, het moet worden verdragen en "genormaliseerd".

Dat is niet zo. Chronische pijn is nooit normaal. Vrouwelijke bekkenpijn wordt vaak beoordeeld en verkeerd begrepen. Dit zorgt ervoor dat de aandoening gepaard gaat met gevoelens van ontoereikendheid, schuldgevoelens, angst en depressie, vooral in de pre-diagnostische fase.

Het langetermijndoel van degenen die elke dag strijden om de realiteit van deze aandoening te vertellen, is ervoor te zorgen dat vulvodynie wordt erkend als een chronische invaliderende ziekte, zodat degenen die eraan lijden toegang kunnen krijgen tot passende zorg en medische diensten.

Maar wat zijn de symptomen van vulvodynie?

De belangrijkste symptomen van vulvodynie zijn:

• Pijn en branderig gevoel aan de vulva (uitgebreid of gelokaliseerd) die langer dan 3 maanden aanhoudt
• Prikkend gevoel alsof er spelden doorheen prikken
• Gevoel van verbrande huid
• Plotselinge steken
• Dutch
  Last/pijn bij het dragen van strakke broeken
  
• Pijn tijdens de geslachtsgemeenschap
• Dutch
  Pijn bij het plassen
  
• Pijn/ongemak dat erger wordt na vele uren zitten

Alle deze symptomen kunnen ook voorkomen bij andere aandoeningen zoals blaasontsteking, candida, vaginale herpes en vele andere infecties van de vrouwelijke geslachtsorganen. Daarom is het belangrijk om, voordat men spreekt, alle andere mogelijke aandoeningen uit te sluiten door middel van specifieke onderzoeken.

De diagnose vulvodynie, die moet worden gesteld door een gespecialiseerde gynaecoloog, zal worden gesteld door uitsluiting en via deSwab-test. 

Het Swab-test is een niet-invasief onderzoek dat bestaat uit het vaststellen van de aanwezigheid van pijn als reactie op een prikkel. Dit element, samen met chronische vulvapijn die langer dan drie maanden aanhoudt, kan fundamentele elementen zijn voor de diagnose.

Hoe wordt vulvodynie behandeld?

Juist omdat de oorzaken nog niet bekend zijn, bestaat er geen gestandaardiseerde therapie, maar wordt geprobeerd te werken aan de symptomen, die zoals we hebben gezegd, sterk kunnen verschillen van vrouw tot vrouw.

Zodra de diagnose is gesteld, zal de specialist de levensstijl, gewoonten en mogelijke andere aandoeningen van de patiënt onderzoeken om het meest geschikte therapeutische traject te bepalen.

De gynaecoloog of gynaecologe kan kiezen voor een medicamenteuze behandeling, een revalidatiebenadering die gericht is op het trainen van de bekkenbodemspieren, of een psychologische aanpak, die in sommige gevallen zeer nuttig kan zijn.

Deze drie benaderingen worden vaak gecombineerd voor een grondiger werk.

De meeste medicijnen die worden gebruikt voor vulvodynie werken op de pijnmediatoren en worden ook gebruikt voor neuropathische pijn.