Sistema endocanabinoide: o que é e como funciona

Welke receptoren binden de endocannabinoïden?

De receptoren die zijn geïdentificeerd als in staat om te binden met endocannabinoïden, worden onderverdeeld in CB1-receptoren, die zich vooral concentreren in het gebied van het centrale zenuwstelsel, en CB2-receptoren, die zich vooral concentreren in het perifere zenuwstelsel.

• CB1

CB1-receptoren bevinden zich voornamelijk in neuronen, wat de belangrijke rol bevestigt bij de modulatie van de neurotransmissie in specifieke synapsen. De CB1-receptor is direct betrokken bij de pleziercentra, waaronder de eetlust. De belangrijkste rol van deze receptor in de hersenen is namelijk het reguleren van de afgifte van neurotransmitters zoals serotonine, dopamine en glutamaat. De gunstige effecten van de stimulatie van CB1-receptoren kunnen worden verkregen door het gebruik van producten op basis van CBD.

• CB2

Wat betreft de CB2-receptoren kan worden gezegd dat het grootste verschil hun locatie binnen het menselijk lichaam is. Ze bevinden zich voornamelijk in de periferie, met name in de milt, de amandelen en de cellen van het immuunsysteem. CBD bindt zich aan de CB1- en CB2-receptoren en werkt daar waar een disbalans optreedt, ook in het immuunsysteem, en helpt de oorspronkelijke balans te herstellen. Dit is de reden waarom de indirecte werking van CBD op de
immuunsysteem kan leiden tot een "verhoging van de afweer" of, integendeel, tot een gedeeltelijke onderdrukking ervan in het geval van bijvoorbeeld auto-immuunziekten: afwijkingen van het immuunsysteem die abnormale immuunreacties veroorzaken ten koste van het lichaam.

Huidige studies veronderstellen een mogelijk rol van CB2-receptoren voorondersteunen van neuropathische pijn. Het lijkt er namelijk op dat de stimulatie van deze receptoren de afgifte van endogene opioïden zoals β-endorfines door keratinocyten induceert, metglobaal "pijnstillend" effect.

De eerste studies over het endocannabinoïdesysteem

De pionier in het onderzoek naar cannabis, professor Raphael Mechoulam, stelde dat zonder het bestuderen van cannabis sativa, de wetenschap het endocannabinoïdesysteem nooit zou hebben ontdekt.

In 1964, toen hij werkte aan het Weizmann Instituut in Israël, was Mechoulam de eerste - samen met zijn collega’s Yechiel Gaoni en Habib Edery - die delta-9-tetrahydrocannabinol of THC isoleerde en analyseerde: een van de bekendste werkzame stoffen van cannabis voor het publiek. De onderzoekers observeerden de positieve effecten van de molecule op pijn, stemming, misselijkheid, epilepsie en spierspasmen, maar konden het mechanisme erachter niet verklaren.

Vervolgens ontdekte een onderzoeksteam in 1973 aan de John Hopkins University dat er in de hersenen receptoren bestaan die kunnen interageren met opioïden, zoals morfine die pijn kon verzachten. En zo begrepen ze na 15 jaar dat er in de hersenen receptoren waren die ook konden binden aan cannabinoïden die door cannabis worden geproduceerd, de cannabinoïde receptoren. Sinds 1990 erkent de wetenschap officieel het endocannabinoïdesysteem en begon het dit te bestuderen.

Perché studiare il sistema endocannabinoide?

De identificatie van cannabinoïde-receptoren en hun endogene lipideverbindingen heeft geleid tot een onderzoeksrichting die gericht is op het verkennen van het endocannabinoïdesysteem en zijn regulerende functies, zowel in het lichaam van een gezond individu als bij een persoon met een aandoening.

In het afgelopen decennium is het endocannabinoïdesysteem betrokken geweest bij een toenemend aantalzoeken op zijn fysiologische functies, zowel in het centrale en perifere zenuwstelsel als in de perifere organen. 

Nog belangrijker is dat de modulatie van de activiteit van het endocannabinoïdesysteem veelbelovend is gebleken bij het aanpakken van een breed scala aan ziekten en pathologische aandoeningen. Van stemmingsstoornissen tot aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en de ziekte van Huntington, multiple sclerose, hypertensie of psoriasis.

Endocannabinoïdesysteem en Metabolisme

Het thema van de correlatie tussen cannabis en metabolisme is niet nieuw. Uitgaande van het fenomeen van de "chemische honger" is er altijd al enige interesse geweest om te begrijpen wat de effecten en de ontwikkelingen van het onderzoek op dit gebied zouden kunnen zijn.

Destudie van het endocannabinoïdesysteem het is nuttig om het groeiende fenomeen van metabole ziekten en van deobesitas. Het gaat vaak om problemen die verband houden met een ongezonde levensstijl en voeding, die na verloop van tijd kunnen leiden tot aandoeningen.

Het endocannabinoïdesysteem actief en in balans houden betekent dus dat je op alle vlakken voor jezelf zorgt.